เพราะฉันนั้นคุยคนเดียวเก่ง (การ Self-Talk ส่งผลต่อตัวเรามากแค่ไหน?)

Self-Talk (การพูดคุยกับตัวเอง) เป็นกลไกในการกำกับตัวเองมหาวิทยาลัยคอนคอร์เดีย ประเทศแคนาดา ระบุว่าอารมณ์ของเราได้รับอิทธิพลจากความเชื่อและความคิดของเรา ซึ่งสร้างการสนทนาอย่างต่อเนื่องในสมองของเรา บทสนทนานี้เรียกว่า "การพูดคุยด้วยตนเอง" อาจเป็นได้ทั้งด้านดีหรือด้านลบ และส่งผลต่อการกระทำของเรา บางครั้งบทสนทนาภายในของเราบิดเบี้ยว นำไปสู่รูปแบบการคิดเชิงลบที่เรียกว่าการบิดเบือนทางปัญญา ความคิดที่บิดเบี้ยวเหล่านี้เสริมสร้างอารมณ์เชิงลบและอาจส่งผลเสียต่อความอยู่ดีมีสุขทางอารมณ์โดยรวมของเรา

มีการวิจัยในสหรัฐอเมริกาที่ศึกษาเกี่ยวกับว่าภาษาที่ผู้คนใช้เมื่อคิดถึงตนเองส่งผลต่อความคิด ความรู้สึก และพฤติกรรมในสถานการณ์ทางสังคมอย่างไร งานวิจัยพบว่าการใช้คำสรรพนามที่ไม่ใช่บุคคลที่หนึ่งและชื่อของตนเองในระหว่างการไตร่ตรองตนเองช่วยให้ผู้คนแยกตัวจากความเครียดได้ สิ่งนี้นำไปสู่ประสิทธิภาพที่ดีขึ้น ความทุกข์น้อยลง และการประเมินเหตุการณ์ที่ตึงเครียดในอนาคตในเชิงบวกมากขึ้น แม้แต่กับบุคคลที่วิตกกังวลต่อสังคมก็ตาม การเปลี่ยนวิธีที่ผู้คนพูดกับตัวเองในใจสามารถช่วยให้พวกเขาจัดการกับความเครียดทางสังคมได้ดีขึ้น แม้แต่กับบุคคลที่มีภาวะวิตกกังวลเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ ในภาษาพูดของตัวเองก็สามารถสร้างความแตกต่างอย่างมากในการรับมือกับความเครียดของผู้คนได้ หรือวิธีที่เราจัดการกับสถานการณ์ใดสถานการณ์หนึ่ง ซึ่งมีผลต่อการที่บุคคลหนึ่งสามารถที่จะควบคุมความคิด ความรู้สึก และการกระทำของตัวเองได้ดีมากน้อยแค่ไหน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสถานการณ์เครียดๆ